Op een vroege zondagmorgen wachtte Poperinge een loodzware opdracht: het opnemen tegen titelkandidaat Izegem, dat in de volledige terugronde nog geen enkele wedstrijd verloren had. Door verschillende communiefeesten kon Poperinge slechts met zes moedige spelers aantreden, een ware uitputtingsslag in het vooruitzicht.
Vanaf het eerste fluitsignaal bleek al snel dat de thuisploeg een maatje te groot was. Met hun gestalte, snelheid en intensiteit dreef Izegem de roodhemden meteen in het defensief. In geen tijd stond er een kloof van twintig punten op het bord. Pas toen de druk van de full court press wegviel, kreeg Poperinge weer wat ademruimte. Ondanks de moeilijke omstandigheden slaagde het team er hier en daar in om met mooi samenspel uit te pakken. Vooral Feyo speelde onverschrokken en zorgde meer dan eens voor dreiging in de aanval.
Toch moest Poperinge keer op keer het onderspit delven op de fastbreaks. Het gebrek aan wisselmogelijkheden liet zich voelen, al toonde de Izegemse coach sportief respect door Poperinge af en toe een welgekomen time-out te gunnen.
In het vierde kwart doemde zelfs de ‘century’ op, maar onze zes strijders bleven vechten tot het eindsignaal. Izegem mocht terecht hun titel in de terugronde vieren, terwijl Poperinge ondanks de zware nederlaag met opgeheven hoofd het veld verliet. Want… wat een inzet! 40 minuten lang bleven ze knokken, zonder ook maar 0 minuten de moed te verliezen.
Volgende week wacht de seizoensafsluiter thuis tegen Kortrijk Spurs. Na het nipte verlies in de heenmatch is onze hoppeploeg gebrand op revanche. Met een voltallig team, veel vechtlust en motivatie willen we dit leerproces in niveau 3 in schoonheid afsluiten. Supporters: we rekenen op jullie steun!