Vandaag moeten we voor de tweede keer dit seizoen naar Avelgem. In de eerste match in december, voor de beker, werd er gelijk gespeeld waardoor Avelgem en niet onze U18 verder mochten bekeren. Het belooft dus niet simpel te worden. We gaan het duel met 8 spelers aan, waaronder 1 U16-er. Jacky wordt als coach door Glenn vervangen omdat Jacky met zijn Ieperse damesploeg aan de slag moet en de wedstrijd tegen Avelgem niet kon verplaatst worden. De thuisploeg heeft 10 spelers ter beschikking. Er zijn geen officiële scheidsrechters aangeduid, wat natuurlijk altijd een beetje afwachten is. Maar na de wedstrijd kon er niet gezegd worden dat ze een slechte job gedaan hadden, integendeel. Goed en rechtvaardig gefloten.
Na anderhalve minuut spelen, voltrekt er zich een bijbels verhaal op het veld, nl Mozes en de zee die splijt. De bal komt in het aanvalsvak bij de driepuntlijn bij een speler van Poperinge. Voor hem ligt de weg volledig open, 2 meter breed met links en rechts spelers van Avelgem, en kan hij simpelweg een eenvoudige lay-up scoren. Waarschijnlijk zijn gemakkelijkste goal ooit in een wedstrijd. De stand komt daarmee gelijk (4-4). Twee minuten later kan een Keikop onder het doel van de tegenstander de bal “stealen” en scoren (4-6). De bezoekers blijven in de rest van dit quarter op hun élan verder gaan. Ze lopen verder uit. Na 4’ spelen is de stand 4-10. Nog eens 2’ later 6-14 om te eindigen op 6-23. Het moet gezegd, Avelgem werkt zwak af. Een veelbelovende start. Tijd voor revanche na het gelijkspel in december ?!
In het begin van hetvolgde quarter wordt de voorsprong nog verder uitgediept. Na 2’ is die 21 punten (8-29) dankzij enkele mooie passes en een goede afwerking. De volgende 2’ hapert de machine bij de Roden. Er zijn enkele foute passes waardoor Avelgem de kloof met 4 punten kan verkleinen (12-29). 4’ later botsen enkele spelers onder de korf en kan een bezoeker simpelweg de bal recupereren en scoren (19-33). Met nog 30” te gaan, hebben de Avelgemnaren een Poperingenaar die onder hun korf staat uit het oog verloren en kan die na een lange pass vanuit de verdediging simpelweg scoren (25-42). Deze situatie zal zich later in de wedstrijd nog eens voordoen (nl met nog 24” te spelen). En nog is het niet gedaan. De stand voor de pauze wordt nog 25-44 dankzij een 2-punter op de buzzer. De coach verwittigt zijn spelers dat de match nog altijd niet gespeeld is en dat ze moeten blijven doorgaan (work hard).
Na een pauze van 15’ begint Q3 zoals het begin van Q2 : enkele mooie passes en een goede afwerking. Na 2’ is de stand 27-49. En dan een Engelse uitdrukking die van toepassing is voor de Roden voor de volgende 2’ en de rest van dit quarter : press the pedal to the metal. Of in het Vlaams : buzze geevn, sjette geevn, … Na 4’ is de stand 29-57. De coach van Avelgem vindt het hoogtijd om een time-out aan te vragen. Maar veel haalt het niet uit. Onze U18 blijft het gaspedaal hard induwen. Na 6’ is er 29-66 op het scorebord te zien. Met nog 10’ te gaan is de voorsprong ondertussen 36 punten (35-71).
Na 2’ in de laatste 10’ van deze wedstrijd is de stand 37 voor de thuisploeg en moet je deze cijfers omwisselen om de stand van Poperinge te weten (73 dus). Op dat moment gaat de smartphone van Glenn af. Hij blijft professioneel coachen en laat een bankzitter opnemen. 1’ later mag Avelgem 2 vrijworpen nemen. Onze coach gebruikt die tijd om zijn team bij zich te roepen en nog enkele instructies te geven. Zo moet je geen time-out verspillen of wachten tot je een time-out kunt vragen. Bij de tweede vrijworp staan er 3 speler klaar om de rebound te pakken. De stand is op dat ogenblik 42-73. Deze stand verraadt dat Poperinge tussen minuut 2 en 4 minder goed speelde. Ze leden enkele balverliezen waardoor Avelgem kon scoren. Niet erg, de kloof is meer dan groot genoeg. Nog enkele tussenstanden. Na 5’ is de stand 44-76 en na 7’ 46-78. Met nog 2’ te gaan is er opnieuw een botsing tussen enkele spelers, gelukkig zonder veel erg. Met nog een paar seconden te gaan, kan een bezoeker de bal onder de goal van Avelgem recupereren en op de buzzer shotten maar dit keer zonder succes (50-91).
Na de wedstrijd heb ik nog met iemand van Avelgem gesproken en die was vol lof over het gespeelde spel van die van ons. Dat was ook wat de bezoekende supporters vonden. Er werd als een team gespeeld. Mooie passes, niet gaan voor individueel succes in een moeilijkere situatie maar de bal naar een vrijstaande ploegmaat passen en die laten scoren, goede rebounds zowel in de aanval als in de verdediging, de beste speler van Avelgem onder controle houden, … Dit was zeker één van de beste matchen ooit. Om er nog eens een Engelse uitspraak in te gooien : teamwork makes the dream work. Een dikke proficiat aan ALLE spelers ! Well done … om het af te leren.
En dan de gebruikelijk cijfers:
- Weinig fouten gefloten : 5 tegen Avelgem (per quarter : 1-2-1-1) en 7 tegen Poperinge (2-3-0-2).
- 2 zwakke quarters bij de thuisploeg (per quarter : 6-19-10-15). Bij die van ons waren de quarters gelijkmatiger (23-21-27-20).
- De vrijworpen waren voor beide teams erg zwak : 17% bij de bezoeker (1/6) en 30% bij de thuisploeg (3/10).
- Een sterke prestatie van de Roden wat de driepunters betreft. Er werden er in totaal 6 gemaakt tegenover 1 voor de tegenstander.
- De langste run bij Avelgem was 7 punten tegenover 17 punten bij de Keikoppen.
- Het gebeurt niet vaak bij die van ons dat er 1 speler bovenuit steekt qua gemaakte punten. Meestal zijn er een 3-/4-tal spelers die bij elkaar in de buurt liggen. Deze match was dit wel het geval met 30 punten, gevolgd door 5 spelers die tussen de 7 en 15 punten hebben gescoord. Bij de thuisploeg waren er 3 spelers die meer dan 10 punten achter hun naam hebben staan en 4 spelers met 2 tot 6 punten.